І ад гэтага часу ня будзеш называцца Аўрам, але імя тваё будзе Абрагам, бо ўчыню цябе бацькам многіх народаў. Зраблю цябе бязьмерна пладавітым, і будзеш бацькам шматлікіх народаў, і цары будуць сярод нашчадкаў тваіх. Мой саюз, які заключаю з табою і тваімі нашчадкамі, будзе трываць з пакаленьня ў пакаленьне, будзе саюзам вечным, і Я буду Богам тваім і нашчадкаў тваіх.
Быццё 5-7
Абяцянне, якое Бог дае Абрагаму. Гэта абяцанне не толькі Абрагаму, але і таму, хто чытае гэтыя радкі. Шматлікія інтэрпрэтатары ўказваюць на тое, што абяцанне Абрагаму тычылася не фізічнай плоднасці і не генетычных спадкаемцаў, але нашчадкаў духоўных. Яшчэ у часы Старога Запавету, шмат якія чужаземцы станавіліся часткаю народу ізраільскага. Цяперашняе чытанне — спосаб паглядзець на сябе, як на нашчадка веры Абрагама.