Велікапосныя разважанні
Новы тыдзень, новы ракурс…
Ці вы таксама бачыце надзею ў сённяшніх словах вашага Бога? Так, увесь мінулы тыдзень, першы тыдзень нашага НАВЯРТАННЯ, Гасподзь гаварыў нам пра дзень Гасподні, які будзе страшны, дзень, калі Ён разарве аковы нашай пыхі і асудзіць нашыя сэрцы, агаліць іх з веры ў нашых уласных багоў. Аднак сёння Бог уносіць у гэта пакутлівае ачышчэнне словы абяцання і надзеі. Так, ён расказвае іх нам з табой, слухай…
Гэты пакутлівы шлях НАВЯРТАННЯ, цяжкі шлях ачышчэння нашых сэрцаў, вызнання нашых грахоў і знішчэння нашай упэўненасці, пераходзіць у атмасферу надзеі, якую прыносіць «парастак» – бо Ён «змывае пляму дачок Сіёна». Ён прынясе святасць і жыццё ў Ерусалім таму, хто «застаецца на Сіёне». Гэта значыць, нават для нас, якія не збочаць са шляху, хоць ён і цяжкі і пакутлівы, пераконваючы і выкрывальны. Мы застанемся, таму што ў гэтым падарожжы мы адкрыем для сябе «адваротны бок медаля» гэтага Божага суда і ачышчэння — святасць і жыццё.
Калі вы правільна слухаеце, адкажыце сабе: калі прыходзяць «цяжкія часы», ці глядзіце вы на тое, што Бог робіць праз цяжкасці, з якімі вы сутыкаецеся? Ці бачыце вы канчатковае дабро, якое Ён прыносіць у ваша жыццё праз усё гэта? Ці вы бачыце толькі цяжкасці, якія спараджаюць у вас горыч?
Гэты Бог Ісаі прыносіць дабро і дабраславеньне праз суд і разбурэнне. Бо ўсё дапамагае на дабро тым, хто любіць Бога (Рымлянам 8:28)
Бог працягвае гаварыць, слухаць… Калі пойдзеш Яго шляхам, Ён стане тваім прытулкам, бо будзе тваім «ценявым дахам». Пан абяцае сваю блізкасць і абарону на шляху, у час цемры і ў час святла. Бо ЁН сам нас суправаджае… Так што не бойцеся працягваць шлях, хоць гэта балюча і пячэ, бо ЁН сам клапоціцца пра вас! Азірніся вакол сябе і паслухай…
І сёння Бог тут таксама не спыняецца … але ён ідзе ўглыб, ён хоча дакрануцца да сэрца, таму ён спявае … толькі паслухайце …
Так, Бог спявае песню любові, ён спявае яе свайму народу. Але калі вы ўважліва паслухаеце, гэта песня, поўная плачу і важнага для мяне пытання: што яшчэ я павінен быў зрабіць са сваім вінаграднікам, чаго я не зрабіў? (Ісая 5:4) Ці ёсць што-небудзь, што Бог яшчэ не зрабіў для вас? Слухай сваё сэрца…
Ці задумваліся вы калі-небудзь пра песні, якія спявае Бог? Ён спявае іх тым, каго любіць, і таму ў іх гаворыць пра іх праўду, нават калі гэта цяжка і балюча. Яго любоў заснавана на праўдзе, таму Яго песня любові часам можа быць песняй жальбы.
Шляху «толькі» нашага НАВЯРТАННЯ, нашага пакаяння і пераканання недастаткова. Нягледзячы на тое, што сёння мы чуем песню жальбы, мы павінны памятаць, што плач не мае апошняга слова. Слухаць плач Бога нада мною сёння неабходна для мяне, бо гэта прыносіць праўдзівы суд пра мяне. Але ўважліва паслухайце песню Бога … жальба – гэта не апошняе слова, бо Сын прыйшоў у вінаграднік … і праліў сваю кроў.
І толькі такім чынам вінаграднік Умілаванага прынясе сапраўдны плён … і гэта ўся наша надзея.
б. Ян Федарышын
Грэка-каталіцкая парафія Маці Божай Нястомнай Дапамогі 