Евангелле ад святога Лукі знаёміць нас з Марыяй, дзяўчынай з Назарэта, маленькай вёскі ў Ізраілі.
На гэтую маладую дзяўчыну з глухой вёскі, далёка ад пражэктараў свету, упаў позірк Госпада, які выбраў яе маці свайго Сына.
Такім чынам, гісторыя Марыі — гэта гісторыя Бога, які здзіўляе.
І Марыя дазваляе здзівіцца абвяшчэнню Анёла, не хавае свайго здзіўлення. Дзіўна, што Бог хоча стаць чалавекам і што Ён выбраў Яе сваёй маці. Простая дзяўчына з Назарэта, якая не жыве ў палацах улады і багацця, якая не рабіла незвычайных рэчаў.
Гэта здзіўленне ад усведамлення таго, што Бог любіць Яе: яна поўная ласкі.
Бог глядзеў на яе такім чынам з першага моманту свайго плана любові.
Ён глядзеў на яе як на прыгожую, поўную ласкі.
Якая прыгожая Марыя!
Гэты выраз «поўная ласкі», так знаёмы хрысціянам, з’яўляецца вельмі глыбокім прывітаннем, бо нагадвае пра веліч Яе паклікання: Яна была выбрана быць Маці Божай і таму з моманту свайго зачацця, яна была захавана ад першароднага граху.
«Поўная ласкі» — гэта імя, якое сам Бог дае ёй, каб паказаць, што яна заўсёды і назаўсёды была любімай, выбранай, каб атрымаць найкаштоўнейшы дар — Ісуса, уцелаўлёную любоў Бога.
Маці Божая таксама хоча, каб мы дазволілі Ёй здзівіцца, сузіраючы гэтую сцэну.
Сузіраючы нашу Беззаганную Маці, прыгожую, цалкам чыстую, пакорную, без пыхі і дзёрзкасці, мы можам адкрыць сваё сапраўднае прызначэнне, наша найглыбейшае пакліканне: быць любімымі, быць перамененымі любоўю, Божай прыгажосцю.
Бог звярнуў свой поўны любові позірк на кожнага з нас, з імем і прозвішчам.
Як і Марыя, Ён выбраў нас перад стварэннем свету, каб мы былі святымі і чыстымі.
Яна любімая на векі вечныя.
І тое самае можна сказаць пра кожнага хрысціяніна: заўсёды і назаўжды любімы.
Гэта Яго план любові да нас: каб Хрыстус нарадзіўся ў кожным з нас, каб усё было прасякнута Хрыстом, каб усё было прасякнута Боскасцю.
Дзева Марыя адкрыта на Бога, давярае Яму, нават калі не разумее Яго да канца: дазваляе здзіўляць сябе.
«Вось, я слуга Пана, хай станецца мне паводле слова твайго» (Лк. 1, 38).
Вось яе адказ.
Бог заўсёды здзіўляе нас, ламае нашы шаблоны, падрывае нашы планы і кажа нам: даверся Мне, не бойся, дазволь сабе здзівіцца, выйдзі з сябе і ідзі за Мной.
Ён чакае, каб мы дазволілі сабе здзівіцца: у прастаце, у пакоры нашага жыцця. Вось дзе ён хоча з’явіцца.
Ён дае нам сваю любоў, якая нас збаўляе, аздараўляе, дае моц. І заклікае нас да Божай прыгоды: быць позіркам Бога, Яго ўсмешкай, Яго рукамі ў гэтым свеце.
Ён не патрабуе ад нас незвычайных рэчаў.
Ён толькі просіць, каб мы слухалі Яго слова і давяралі Яму.
Няхай кожны дзень разам з Марыяй будзе Звеставаннем.
Грэка-каталіцкая парафія Маці Божай Нястомнай Дапамогі 