19 Ня будзе ўжо сонца служыць табе сьвятлом дзённым, і зьзяньне месяца – сьвяціць табе; а Гасподзь будзе табе вечным сьвятлом, і Бог твой – славаю тваёю.
20 Ня зойдзе ўжо сонца тваё, і месяц твой не схаваецца, бо Гасподзь будзе табе вечным сьвятлом, і закончацца дні жальбы тваёй.
21 І народ твой увесь будзе праведны, навекі ўспадкуе зямлю, – парасьліну насаджэньня Майго, дзею рук Маіх, на праслаўленьне Маё.
22 Ад малога пойдзе тысяча, і ад самага слабога – моцны народ. Я, Гасподзь, паскору зьдзейсьніць гэта сваім часам.